Wielka tajemnica siedmiogłowej postaci bóstwa czczonego w całym starożytnym świecie

Spisu treści:

Wielka tajemnica siedmiogłowej postaci bóstwa czczonego w całym starożytnym świecie
Wielka tajemnica siedmiogłowej postaci bóstwa czczonego w całym starożytnym świecie
Anonim

Przeglądając odkryte w Chakasji petroglify reprezentowane przez antyczne wizerunki południowej Syberii: z gór Ogłachty, Tepsei, Szabolinskiej i Sułek, po małe i duże pisma bojarskie, moją uwagę zwrócił obraz „siedmiogłowego bóstwa”.”. Wiek malowideł naskalnych Chakasu sięga od III wieku p.n.e. do I wieku naszej ery.

Image
Image

Widząc ten petroglif, zdałem sobie sprawę, że widziałem już dokładnie to samo bóstwo wśród innych nie mniej starożytnych ludów. Khakas „siedmiogłowy” ma co najmniej 5000 lat i tego obrazu nie można pomylić, jest to siedmiogłowa hydra i menora opisane w Biblii oraz indyjskie bóstwo i wiele przykładów z innych ludów starożytnego świata.

Image
Image

Warto również zwrócić uwagę na symbol obecny na petroglifie Khakass.

Drzewo świata

Image
Image

Drzewo świata lub „axis mundi”. To jeden z najczęstszych symboli prehistorycznych, uniwersalne drzewo, które jednoczy wszystkie sfery wszechświata. Z reguły jego gałęzie odpowiadają niebu, pień - światu ziemskiemu, korzenie - światu podziemnemu.

Indyjska bogini Manasa

Image
Image

W hinduizmie bogini Manasa Devi lub Mansa Devi uważana jest za królową węży, której kult jest bardzo popularny we wschodniej części Indii, zwłaszcza w Bengalu, Jharkhand i Orissie. Kult Manas Devi, według badaczy, jest jednym z najstarszych kultów w Indiach. Historycy twierdzą, że czczono ją w czasach przedaryjskich.

Image
Image

Ciekawe, że siedmiogłowe węże, jako atrybut bóstw, pojawiają się w całym świecie indoeuropejskim. Czasami są to mężczyźni, a czasami kobiety. Na przykład w mitologii sumeryjskiej istnieje siedmiogłowy wąż znany jako Mushmau, który prawdopodobnie stał się wzorem dla hydry lernejskiej, zabitej podczas drugiego wyczynu Herkulesa.

Image
Image

W hinduizmie wiele bóstw walczy z wielogłowymi wężami - Indra, Kryszna, a nawet Bhiszma w Mahabharacie, atakowane przez węże. Ale nie jest to zbyt zaskakujące, ponieważ wspólny wpływ kulturowy między Mongolią, Indiami, Iranem i starożytną Grecją nie budzi kontrowersji.

Nazwa Hydra kojarzy się z wodą. Jak prawie wszystkie mitologiczne węże, o których do tej pory wspominaliśmy. W mitologii indoeuropejskiej węże i smoki były strażnikami wody. Bohater musi je pokonać, aby uwolnić wodę i przywrócić żyzność ziemi.

Image
Image

Jednak nawet jeśli te podobieństwa mogą odnosić się do wspólnego dziedzictwa indoeuropejskiego, to stwierdzenie nie dotyczy powiązań ze starożytnymi kulturami mezoamerykańskimi, przynajmniej nie w świetle obecnej, głównego nurtu historii. A w starożytnym Meksyku jest też postać z siedmioma głowami węży. Jak można to wyjaśnić?

Krem do opalania

Image
Image

Chicomecoatl, aztecka bogini płodności, z tarczą przeciwsłoneczną i siedmioma wężami

Aztecką boginią płodności była Chicomecoatl – czyli siedem węży. Była boginią matką, która używa słońca jako tarczy. Zwróć uwagę, że jej osłona przeciwsłoneczna wygląda dokładnie jak słońce na syberyjskim petroglifie.

Image
Image
Image
Image

Ten prehistoryczny symbol miał podobne znaczenie w Indiach, od pieczęci i koralików cywilizacji Doliny Indusu po tatuaże współczesnych kobiet plemiennych.

Image
Image
Image
Image
Image
Image

Bogini

Petroglif Khakass przedstawia boginię. Jeśli zastanawiasz się, skąd to wiem, odpowiedź jest prosta - ze względu na obecność innych postaci ludzkich pod jej stopami i z boku. Również ze względu na charakterystyczną postawę nóg „bogini narodzin”.

Image
Image

Ta sama postawa, w tym samym kontekście prokreacyjnym, istniała na całym świecie. Widzimy to od paleolitu do średniowiecza, ale zilustruję to tutaj jednym przykładem z neolitycznych Chin. Wybrałem ten obraz, ponieważ chociaż nie ma siedmiu głów, jej głowa ma kształt tego samego symbolu słońca.

Chicomecot jako konstelacja Panny

A teraz możemy wyciągnąć naprawdę ciekawe wnioski.

Image
Image

Istnieją niesamowite podobieństwa między Chicomecotem a konstelacją Panny: Chicomecot trzyma w dłoni kłosy kukurydzy i siedzi na siedmiogłowym wężu. Panna trzyma drzewa pszenicy i znajduje się tuż obok Hydry. Osłona słoneczna reprezentuje po prostu Słońce przechodzące przez te konstelacje.

Przesilenie letnie miało miejsce w Raku (z głową Hydry za sobą) od około 2500 do 500 pne. NS. Cóż, to zbyt duży zbieg okoliczności, prawda?

Powrót do symbolu osłony słonecznej

Chociaż ten symbol prawdopodobnie odnosi się do słońca, możesz się zastanawiać, dlaczego wygląda jak krzyż z czterema kropkami. Odpowiedź na to pytanie może leżeć w innym słynnym epizodzie z mitologii hinduskiej - Samudra mantan - ubijaniu oceanu.

Image
Image

Krótko mówiąc, ten odcinek przedstawia stworzenie wszechświata. Dobre i złe bóstwa wykorzystały wężowego boga Vasukiego (brata wspomnianego wcześniej Manasa), aby obrócić górę (axis mundi) i ubić mleko (droga mleczna), aby stworzyć nektar nieśmiertelności.

Rozciągająca się na niebie ponad 100 stopni konstelacja Hydry była najdłuższą konstelacją znaną starożytnym ludziom. Nic więc dziwnego, że to wąż porusza oś Mundi.

To wydarzenie obchodzone jest w Indiach podczas jednego z najważniejszych festiwali znanych jako Kumbh Mela. Według legendy, po zakończeniu procesu ubijania, cztery krople nektaru zostały rozlane w czterech różnych miejscach w Indiach. Od tego czasu te cztery miasta stały się miejscami pielgrzymek na to święto religijne. Każde z miast ma swoją datę obchodów. Daty te nie są ustalone, zależą od położenia Słońca, Księżyca i Jowisza (Indry).

Ale jeśli spojrzysz na pozycję Słońca, zobaczysz, że powinno być w znakach Barana, Lwa, Koziorożca i Wagi (po jednym na każde miasto). Te cztery konstelacje reprezentują niebiański krzyż na zodiaku, aw starożytności były używane do przedstawiania czterech pór roku. Uważam, że z tego powodu nasz symbol tarczy przeciwsłonecznej ma krzyż i cztery kropki.

Menora

Jest to jeden z najstarszych symboli judaizmu i żydowskich atrybutów religijnych.

Image
Image

Zgodnie z Biblią, przepis na wykonanie Menory (jak również wszystkich świętych naczyń w Przybytku) oraz jego opis zostały dane przez Boga Mojżeszowi na górze Synaj (Wj 25:9).

„I zrób świecznik z czystego złota; niech lampa będzie ścigana; jego udo i jego łodyga, jego miseczki, jego jajniki i jego kwiaty muszą być z niego. Sześć ramion wychodzi z jego boków: trzy ramiona lampy z jednej jego strony i trzy ramiona lampy z drugiej strony. Trzy miseczki w kształcie migdałów na jednej gałęzi, jajniku i kwiatku; i trzy miseczki w kształcie migdałów na drugiej gałęzi, jajniku i kwiatku. A więc na sześciu gałęziach wyłaniających się z lampy. A na lampie są cztery miseczki w kształcie migdałów, jej jajniki i kwiaty. Jajnik pod jego dwoma gałązkami, jajnik pod jego dwoma gałązkami i jajnik pod jego dwoma gałązkami, w sześciu gałązkach wychodzących z lampy. Ich jajniki i gałęzie muszą być z tego wykonane, wszystko jest z tego samego wybicia, z czystego złota. Zrób siedem jego lamp, a on zapali swoje lampy, aby oświetlić swoją twarz. A do niego szczypce i czerpaki ze szczerego złota. Z talentu czystego złota, niech zrobią to z tymi wszystkimi akcesoriami. Spójrz i zrób je według wzoru, który ci pokazano na górze”. (Wyjścia 25: 31-40)

wnioski

Teraz mamy jedno ważne pytanie - w jaki sposób symbol siedmiogłowego „bóstwa”, które widzimy na syberyjskim petroglifie, który ma 5000 lat, był rozprowadzany na całym świecie w tamtych czasach, kiedy narody nie mogły się ze sobą kontaktować, jak ten system wierzeń dotarł do starożytnej Mezoameryki?

Image
Image

Ciekawe jest również to, że na petroglifie z Chakasji znajduje się napis, który wygląda jak alfabet Brahmi lub starożytny alfabet turecki, a nawiasem mówiąc, nikt go jeszcze nie rozszyfrował…

Zalecana: