We Francji znaleziono tysiącletnią rezydencję królewską

We Francji znaleziono tysiącletnią rezydencję królewską
We Francji znaleziono tysiącletnią rezydencję królewską
Anonim

We Francji eksperci Narodowego Instytutu Prewencyjnych Badań Archeologicznych (INRAP) podczas wykopalisk na terenie starożytnego opactwa w gminie Saint-Amand odkryli pozostałości królewskiej rezydencji z czasów Roberta Pobożnego oraz ruiny starożytny warsztat szklarski.

Podsumowanie wyników wykopalisk jest dostępne na stronie INRAP. Prace prowadzono na północy kraju, gdzie w 639 r. założono opactwo. Archeolodzy odkryli kilka warstw kulturowych, w których znaleziono bardzo imponujące artefakty.

Jednym z najważniejszych znalezisk były pozostałości potężnych kamiennych budowli, które powstały pod koniec X wieku. Konstrukcje te zastąpiły równie potężne, ale drewniane konstrukcje powstałe sto lat wcześniej. Badacze uważają, że udało im się odnaleźć pozostałości królewskiej rezydencji.

Prawdopodobnie była to siedziba Susanny Rosalii z Włoch - wdowy po hrabim Flandrii Arnulf II (961/962 - 987), która mieszkała razem tylko przez cztery lata.

Rosalia znana jest z tego, że miała 12 lat, a według niektórych źródeł 20 lat starsza od jej królewskiego narzeczonego, a po raz pierwszy wyszła za mąż przed narodzinami drugiego męża. Była to unia polityczna, ponieważ Robert został ojczymem młodego hrabiego Flandrii Baudouin IV, ponadto Montreux i Pontier były posagami Rosalii.

Ze źródeł historycznych wiadomo, że Rozalia skarżyła się na chłód i obojętność męża, który według krążących wówczas plotek żył w celibacie. Wiadomo też, że rok po ślubie Robert odesłał od siebie żonę.

Źródła historyczne podają, że specjalnie dla niej zbudowano rezydencję przy opactwie, w którym Rosalia mieszkała w latach 991 i 992. Być może to jego szczątki wykopali francuscy archeolodzy.

Innym godnym uwagi znaleziskiem są pozostałości starożytnego warsztatu szklarskiego. Archeolodzy znaleźli kilka pieców rzemieślniczych, a także dużą ilość szkła - jeden osad pozostały po przesianiu znaleziono około 1,2 tony.

Znaleziono kilkaset szklanych przedmiotów, naczyń i lamp oraz szklanych „kropli” – odpadów produkcyjnych. Powierzchnia warsztatu wynosiła co najmniej 70 metrów kwadratowych, ale niektóre dane wskazują, że mogła sięgać 200 „kwadratów”.

Wykopaliska wykazały, że miejsce, w którym znajduje się warsztat, było używane przez rzemieślników od około VIII wieku. Datowanie radiowęglowe potwierdziło, że warsztat szklarski zaczął działać w drugiej połowie VIII lub na początku IX wieku.

Zalecana: