Zidentyfikowano prawdziwą przyczynę upadku cywilizacji Wyspy Wielkanocnej

Zidentyfikowano prawdziwą przyczynę upadku cywilizacji Wyspy Wielkanocnej
Zidentyfikowano prawdziwą przyczynę upadku cywilizacji Wyspy Wielkanocnej
Anonim

Naukowcy z czterech renomowanych instytucji, kierowani przez ekspertów z Uniwersytetu w Oregonie (USA), zrewidowali czas tak zwanego upadku społecznego, który miał miejsce na Wyspie Wielkanocnej. Naukowcy uważają, że upadek lokalnej cywilizacji nastąpił 150 lat później niż wcześniej sądzono.

Badanie zostało opublikowane w Journal of Archaeological Science i krótko omówione przez Phys.org. Wyspa Wielkanocna, należąca do Chile i znana również jako Rapa Nui, znajduje się 3000 km od Ameryki Południowej i 2000 km od najbliższej zamieszkanej wyspy. Słynie z ogromnych kamiennych posągów - wizerunków w kapeluszach, które od wieków instalowali na wybrzeżu mieszkańcy.

Ogólnie przyjęta teoria głosi, że instalowanie pomników zostało wstrzymane około 1600 roku, czyli na długo przed przybyciem Europejczyków. Według jednej wersji na wyspie zabrakło drzew, których pnie służyły miejscowym do transportu bożków. Jednak nowe badania obalają tę teorię.

„Do tej pory panował ogólny konsensus, że Europejczycy, którzy przybyli na wyspę, zastali społeczeństwo społeczne już zniszczone” – mówi główny autor Robert J. DiNapoli, antropolog z University of Oregon. na wyspie budowa kamiennych pomników nadal była ważną częścią życia wyspiarzy.”

Uważa się, że Rapa Nui była zamieszkana w XIII wieku przez polinezyjskich żeglarzy. Niedługo potem rozpoczęli produkcję kamiennych bożków, które prawdopodobnie były używane do rytuałów kulturowych i religijnych, w tym pochówku i kremacji.

Zespół DiNapolego był w stanie zrekonstruować chronologię budowy tych posągów. Porównała znane datowanie miejsc przez poprzednich odkrywców i porównała je z pisemnymi zapisami holenderskich, hiszpańskich i angielskich żeglarzy, którzy zaczęli przybywać na wyspę w 1722 roku.

Integracja tych danych pozwoliła ustalić, że mieszkańcy Rapa Nui nadal budowali, konserwowali i używali bożków przez co najmniej 150 lat po 1600 roku. Oznacza to, że upadek społeczny w życiu rdzennych wyspiarzy nastąpił nie przed, ale po pojawieniu się Europejczyków.

„Pobyt europejskich marynarzy na wyspie był krótki, więc opisy były krótkie i lakoniczne" – mówi DiNapoli. „Ale te źródła dostarczyły nam przydatnych informacji, które pomogły nam zrozumieć czas budowy i użytkowania tych konstrukcji".

W 1774 roku na Wyspę Wielkanocną przybył brytyjski odkrywca James Cook. Opisując życie wyspiarzy, zauważył, że lokalna społeczność przeżywała kryzys społeczny, a niektóre zabytki zostały do tego czasu wywrócone.

Jej opis stał się podstawą teorii o przedeuropejskim zawaleniu się monumentalnej konstrukcji w Rapa Nui. Jednak według DiNapolego i jego zespołu wyniki całkowicie temu obalają.

„Gdy tylko Europejczycy przybyli na wyspę, zaczęło tam mieć miejsce wiele udokumentowanych tragicznych wydarzeń – z powodu chorób, morderstw i różnych konfliktów” – powiedział współautor Carl Lipo, antropolog z Binghamton University w Nowym Jorku. były całkowicie obce wyspiarzom i miały niewątpliwie niszczące konsekwencje. Niemniej jednak ludność Rapa Nui, stosując praktykę, która zapewniała im stabilność i sukces przez setki lat, kontynuowała swoje tradycje kulturowe, pokonując ogromne trudności, które się pojawiły.

Zalecana: