Wszystkie współczesne węże wyewoluowały z ocalałych z asteroid

Wszystkie współczesne węże wyewoluowały z ocalałych z asteroid
Wszystkie współczesne węże wyewoluowały z ocalałych z asteroid
Anonim

Około 66 milionów lat temu miało miejsce tak zwane wyginięcie kredowo-paleogeniczne, które na zawsze zmiotło z powierzchni Ziemi wiele gatunków zwierząt, w tym wszystkie nieptasie dinozaury. Uważa się, że przyczyną tego był upadek ogromnej asteroidy na Ziemię.

Logiczne byłoby uznanie takiego wydarzenia za prawdziwą katastrofę dla wszystkich żywych istot. Jednak życie zawsze znajduje swoją drogę.

Autorzy nowej pracy, opublikowanej w Nature Communications, uważają, że wymieranie kredy i paleogenu można uznać za formę „twórczej destrukcji”, która utorowała drogę ewolucji nowych form życia.

Naukowcy odkryli, że wszystkie istniejące dziś gatunki węży wyewoluowały z bardzo małej populacji gadów, które przetrwały ostatnie masowe wymieranie.

Aby odtworzyć przebieg ewolucji serpentyn, naukowcy wykorzystali dane kopalne i przeanalizowali różnice genetyczne między gatunkami żyjących obecnie węży.

Autorzy pracy zauważyli, że znacznie więcej różnych form i gatunków gadów zaczęło pojawiać się mniej więcej w tym samym czasie, gdy główna populacja dinozaurów masowo wymierała.

Naukowcy uważają, że węże w tych trudnych czasach zostały uratowane dzięki zdolności do ukrywania się w podziemnych dziurach i długiego obchodzenia się bez jedzenia. Po zakończeniu początkowego krytycznego okresu zniknięcie konkurentów (samych dinozaurów i innych węży kredowych) pozwoliło im zająć nowe nisze ekologiczne i swobodnie rozprzestrzenić się na wszystkich kontynentach.

Dopiero po tym węże zyskały różnorodność rodzin i rodzajów, które możemy dziś obserwować: z czasem pojawiły się żmije, kobry, węże, pytony i boa. Badali coraz więcej nowych siedlisk i rodzajów zdobyczy.

Nawiasem mówiąc, jadowite węże, węże drzewne i morskie, a także ogromne gatunki węży, osiągające dziesięć metrów długości, pojawiły się również dopiero po masowym wyginięciu większości dinozaurów.

„Wydaje się, że jest to powszechna cecha ewolucji – to właśnie w okresach następujących po głównych wymieraniach widzimy ewolucję w jej najbardziej eksperymentalnej i innowacyjnej formie.

Niszczenie bioróżnorodności stwarza przestrzeń do powstania nowej, do kolonizacji nowych terytoriów. W rezultacie życie staje się jeszcze bardziej zróżnicowane niż kiedyś” – mówi korespondent badawczy dr Nick Longrich z University of Bath w Wielkiej Brytanii.

Zalecana: