Kobiety w starożytnym Rzymie jadły gorzej niż mężczyźni

Spisu treści:

Kobiety w starożytnym Rzymie jadły gorzej niż mężczyźni
Kobiety w starożytnym Rzymie jadły gorzej niż mężczyźni
Anonim

Badania składu izotopowego kości mieszkańców Herkulanum wykazały, że dieta starożytnych rzymskich mężczyzn i kobiet była wyraźnie odmienna. Ci pierwsi preferowali ryby i zboża, a drudzy nabiał, mięso i jajka. Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie naukowym Science Advances.

"Odkryliśmy znaczące różnice w ilości spożywanych owoców morza i żywności lądowej przez mężczyzn i kobiety mieszkające w Herkulanum. Sugeruje to, że w tym społeczeństwie istniał wyraźny podział pod względem dostępu do żywności dla różnych płci" - powiedział jeden z autorów badania, profesor Uniwersytetu York Oliver Craig.

Craig i jego koledzy odkryli, że mężczyźni dość często jedli wartościowe owoce morza i woleli jeść zboża, podczas gdy kobiety jadły więcej produktów mlecznych, jaj i zwierząt lądowych. Takie różnice w diecie, zdaniem naukowców, odzwierciedlają różnicę w statusie społecznym i ekonomicznym mężczyzn i kobiet.

Jednocześnie naukowcy zauważają, że zarówno mężczyźni, jak i kobiety w Herkulanum spożywali znacznie więcej wina, oliwy z oliwek i owoców morza niż współcześni mieszkańcy Morza Śródziemnego. To, jak sugerują badacze, sugeruje, że morze odgrywało znacznie ważniejszą rolę w życiu nadmorskich wiosek starożytnych Rzymian niż w gospodarce współczesnych miast Włoch.

Pochowany pod popiołami

Według zapisków Pliniusza Młodszego Pompeje zostały zasypane wielometrową warstwą popiołu wulkanicznego podczas potężnej erupcji Wezuwiusza, która miała miejsce w 79 roku n.e. Jego emisje objęły nie tylko Pompeje, ale także dwie inne osady – Herkulanum i Stabia.

Szybki charakter erupcji doprowadził do tego, że pod popiołami znajdowały się nie tylko domy obywateli, ale także ich zwierzęta, a także niektórzy mieszkańcy tych miast. Naukowcy od ponad 100 lat prowadzą wykopaliska na terenie Pompejów, Herkulanum i Stabiusza oraz badają kulturę i życie mieszkańców Imperium Rzymskiego w okresie jego świetności.

W szczególności Craig i jego koledzy otrzymali pierwsze informacje o tym, jaką żywność jedli mieszkańcy tych miast. Odkrycie to stało się możliwe dzięki badaniu szczątków ponad 300 mieszkańców Herkulanum, którzy próbowali uciec z Wezuwiusza wewnątrz tzw. fornika – kamiennych łuków zbudowanych wzdłuż wybrzeża.

Wszyscy ci ludzie, jak zauważają naukowcy, nie zostali celowo pochowani w tej części Herkulanum, ale zginęli w tym samym miejscu i w tym samym czasie w wyniku klęski żywiołowej. Umożliwiło to paleochemikom i archeologom uzyskanie pierwszych szczegółowych informacji o tym, jak wyglądali i co jedli typowi mieszkańcy starożytnego rzymskiego miasta, a nie o jego szlachcie czy władcach, których pochówki najczęściej przetrwały do dziś.

Naukowcy próbowali zrekonstruować dietę mieszczan na podstawie ilości atomów różnych pierwiastków obecnych w białkach ich tkanki kostnej. W szczególności proporcje izotopów strontu i ciężkiego tlenu-18 pozwalają określić siedlisko człowieka lub zwierzęcia oraz stosunek atomów azotu-15 do węgla-13 - jaki rodzaj pożywienia zjadał.

Oprócz tego duża liczba szczątków starożytnych mieszkańców Herkulanum dała badaczom wyjątkową okazję nie tylko do określenia ich typowej diety, ale także do odkrycia ewentualnych różnic płciowych w tym, jaką żywność zwykle spożywali starożytni rzymscy mężczyźni i kobiety.

Zalecana: